برخی از شغلها نیز که خطر بعضی سرطانها را افزایش میدهند به عنوان عوامل محیطی سرطان طبقهبندی می شوند مانند کشاورزی، سمپاشی، نقاشی، مبلسازی، کار در صنایع آهن، فولاد، زغال سنگ، لاستیک و کار تولید یا تعمیر پوتین و کفش، سرطان های ناشی از کار، به دنبال مواجهه با برخی مواد شیمایی یا عوامل فیزیکی که سرطان زا شناخته شده اند رخ می دهد. عوامل شیمایی (مانند رنگهای تهیه شهد از مواد غیرآلی، آزبست یا پنبه نسوز، وینیل کلراید) و عوامل فیزیکی (شامل تابش پرتوها و تحریک های فیزیکی) از عوامل مهم در بروز سرطان هستند.
آزبست، دود خودرو و رادون، مثال هایی از موارد آسیبرسان در محیط های کاری هستند. همچنین دود ناشی از مصرف سیگار درمحیط های کاری، به افرادی که سیگار نمی کشند نیز آسیب می زند. در عین حال مواجهه با نور خورشید درمحیط کار نیز احتمال سرطان های پوست را زیاد می کند.
خبر خوب اینکه عمده عوامل محیطی که با مرگ و میر ناشی از سرطان ارتباط دارند قابل تغییر و تعدیل هستند و با مداخلاتی در سطح محیط های کاری میتوان جان میلیونها نفر را در سال حفظ کرد. با رعایت موارد بهداشتی در زندگی و محیط کار، علاوه بر پیشگیری از بروز سرطان می توان به کسانی که مبتلا به این بیماری شده اند امید زندگی بهتر و طولانیتری داد.
همانطور که گفته شد برخی از مواجههها، خطر بروز سرطان را افزایش میدهند ولی اینکه چرا از دو نفر که مواجهه های محیطی مشابهی دارند یکی مبتلا به سرطان می شود و دیگری مبتلا نمی شود به دلیل وجود شرایط متفاوت فردی از جمله زمینه های ژنتیکی، سن، جنس و تفاوت در شیوه زندگی مانند تغذیه و فعالیت بدنی است.
نکته مهم دیگر این است که شانس ابتلای یک فرد به سرطان در پاسخ به یک مواجهه محیطی، بستگی به این دارد که چه مدتی از چه فاصله ای، با چه غلظتی و هر چند وقت یک بار درمعرض عامل خطرزا قرار گرفته است. انجام درست شیوه های پیشگیری از بروز سرطان های شغلی، مستلزم همکاری و آگاهی افرادی است که درمعرض خطر هستند بنابر این آموزش روش های حفاظتی و پیشگیری به افرادی که درمراکز صنعتی کار می کنند بسیار مهم است.
سرطان های شغلی شایع ناشی از عوامل محیطی
سرطانهای شغلی بیشتر در پوست، ریهها، مثانه و خون بروز میکنند.
سرطان پوست
حدود 75 درصد سرطانهای شغلی سرطان پوستی هستند. مواجهه طولانی با نور آفتاب، در بروز سرطان پوست تاثیر دارد. سرطانهای پوستی دربین کارکنان صنایع گاز، پالایشگاه های نفت، تقطیر، کوره ها، صنایع فلزی، رنگرزی و ... یک خطر شغلی به شمار میآید.
سرطان ریه
سرطان ریه، یک خطر شغلی در صنایع گاز، ذوب فلزات، معادن ( مواد پرتوزا مانند اورانیوم، زغال سنگ) و نیز کارخانههای آسیاب کردن آرسنیک است به ویژه اینکه اگر کارکنان این مراکز سیگار هم بکشند به شدت بر احتمال ابتلای آنها به سرطان ریه افزوده میشود. دیگر عوامل صنعتی که موجب افزایش خطر بروز سرطان ریه می شوند عبارتند از: پنبه نسوز، گردو غبار مواد رادیو اکتیو و گاز رادون در کارگران معدن.
سرطان خون
در بین افرادی که دربرخی از صنایع شیمایی کار میکنند سرطان های خون بیشتر دیده می شوند. مشاغلی که در معرض خطر سرطان خون هستند، عبارتند از: تهیه و استخراج و پالایش بنزولها، ساختن و به کار بردن رنگها، لعابها، مرکب و مواد نگه دارنده، کارکنان کاغذ سازی و افرادی که با پرتوهای رادیو اکتیو سر و کار دارند.
سرطان مثانه
اگر سرطان مثانه زود تشخیص داده شود درمان بیمار تا نود درصد قطعی و پایدار است. صنایع پیوسته با سرطان مثانه عبارتند از: رنگ سازی و رنگآمیزی (رنگ کردن پوست و کاغذ)، انواع رنگها، کابل سازی، لاستیکسازی.